Διάρκεια: 26′

Το ντοκιμαντέρ αυτό ασχολείται με την πράσινη γραμμή στην Κύπρο. Ένα κτίσμα απομόνωσης και ανελευθερίας που απλώθηκε από τη μία άκρη της χώρας στην άλλη, μετά την Τούρκικη εισβολή και παραμένει μέχρι σήμερα ένα βίαιο σύμβολο. Κάτι σαν το τείχος του Βερολίνου, η Πράσινη Γραμμή, αυτό το αδιέξοδο, σταματούσε τους Ελληνοκύπριους, για 3 δεκαετίες, να πάνε στην άλλη άκρη του νησιού για να επισκεφτούν τα σπίτια τους, τα εδάφη τους, τις περιουσίες τους. Όπως τον σκηνοθέτη Διομήδη Νικήτα, που το ταξίδι του τον έφερε πέρα ​​από τα οδοφράγματα στις οικογενειακές του ρίζες. Για αυτήν την ταινία παίρνει τους γονείς του πίσω, στην άλλη πλευρά, ύστερα από 30 χρόνια. Το ντοκιμαντέρ σχολιάζει την επίδραση της πράσινης γραμμής στη συλλογική μνήμη και στην επικοινωνία του παρόντος με το παρελθόν…

Η ταινία ήταν μία από τις 10 ταινίες ντοκιμαντέρ που δημιουργήθηκαν και προβλήθηκαν παγκόσμια στο πλαίσιο εορτασμών ένταξης των 10 νέο-ενταχθεισών χωρών  στην Ευρωπαϊκή Ένωση το 2004 (Εσθονία, Λεττονία, Λιθουανία, Πολωνία, Τσεχία, Σλοβακία, Ουγγαρία, Σλοβενία, Μάλτα και Κύπρος).